Karaté: Béda antara owahan
c r2.6.4) (bot Menambah: rue:Карате |
c r2.7.2) (bot Menambah: bo:ཁ་ར་ཏེ། |
||
Larik 48: | Larik 48: | ||
[[be-x-old:Каратэ]] |
[[be-x-old:Каратэ]] |
||
[[bg:Карате]] |
[[bg:Карате]] |
||
[[bo:ཁ་ར་ཏེ།]] |
|||
[[br:Karate]] |
[[br:Karate]] |
||
[[bs:Karate]] |
[[bs:Karate]] |
Révisi kala 4 Novèmber 2011 12.36
Artikel iki lagi ingowahan gedhèn-gedhèn 31 Oktober 2011 suwéné. Saperlu ngéndhani cengkah ing pambesut, panjenengan aja mbesut kaca iki nalika layang iki isih kapajang. Kaca iki pungkasan ingowahan nalika 12:36, 4 Novèmber 2011 (UTC) (12 taun kapungkur). Panjenengan katuran mbusek cithakan iki yèn kaca iki wis ora kabesut ing dalem sawatara jam. Manawa panjenengan juru pambesut kang ngetrapaké cithakan iki, pesthèkaké panjenengan mbusek cithakan iki utawa nggantèni nganggo {{Lagi kagarap}} antarané mangsa anggoné panjenengan mbesut. |
Karate(空手) | |
---|---|
Hanashiro Chomo | |
Nama sanés | Karate-dō (空手道) |
Fokus | Striking |
Tingkat kekerasan | Kontak penuh |
Saking negeri | Japan (Ryukyu Islands lan [[Seni
bela diri Cina]] kenpō lan salajengipun dipunkembangaken ing Jepang) |
Pangripta | Sakukawa Kanga; [[Sokon
Matsumura|Matsumura Sokon]]; Itosu Anko; [[Gichin Funakoshi]] |
Seni pendahulu | Seni bela diri China, Seni bela diri asli saking |
Olahraga Olimpiade | Tidak |
Karate (空 手 道) inggih menika salah satunggalipun olahraga saking negeri Jepang.[1] Wiwitanipun karate nggadhahi nami Tote ingkang tegesipun tangan China.[1] Nanging seratan Tote dipunowai ing seratan Kanji Jepang dados karaté.[1] Tegesipun karaté inggih menika tangan kosong. Kara tegesipun tangan, te tegesipun kosong.[1]
Sejarahipun Karaté
Ilmu bela dhiri menika sejatosipun sampun wonten awit manungsa wonten, perkawis menika saged dipuntingali saking peninggalan purbakala kadosta: kapak watu, lukisan kewan ingkang dipunpejahi ngangge gaman kados tumbak lan panahan.[2] Bela dhiri ing wekdal menika taksih nggadhahi sifat kangge njagi saking gagguanipun kewan. [2] Nanging wiwit kathahipun tiyang ing donya, gangguan saking manungsa ugi wonten saengga kathah tiyang ingkang minat ngudi ilmu bela dhiri.[2] Sampun kasebat ing 4000 taun kepengker, sasampunipun Sidhartha Gautama seda, lajeng para pandherekipun pikantuk amanat supados ngrembakaken agami Budha ing alam donya.[2] Ananging amargi saking angelipun medhan, lajeng para pendheta dipunparingi sangu ilmu bela dhiri.[2] Misi nyebaraken agami Budha dhateng arah kilen ndherek ngrembakaken ilmu Pangkration utawi Wrestling ing Yunani.[2] Misi ingkang dhateng kidul ngrembakaken pencak silat.[2] Ingkang dhateng ler njelajahi negeri China ngrembakaken kungfu.[2] Saking negeri China rombongan ingkang dhateng Korea ngasilaken bela dhiri ingkang samenika dipunsebat Taekwondo.[2] Saking Korea pranyata rombongan menika boten saged nglajengaken lampah dhateng negeri Jepang, namung dumugi kepulauan Okinawa.[2] Rombongan boten saged mlebet Jepang amargi ing wekdal menika Jepang sampun ngrembakaken ilmu bela dhiri Jujitsu, Judo, Kendo, lan ilmu perang utawi Kenjutsu.[2] Ing taun 1600-an, Kerajaan Jepang sampun nguwasani Okinawa.[2] Kerajaan Jepang mrentah Okinawa kanthi tangan wesi, warganipun boten kepareng nggadhahi gaman utawi senjata tajam, ngantos boten angsal nggadhahi tongkat.[2] Kanthi boten dipunmangertosi dening pihak pamarentah kerajaan Jepang, bangsa Okinawa nyinaoni ilmu bela dhiri kanthi tangan kosong ingkang ing wekdal menika dipunparingi nama Tote.[2] Saking setunggal teknik ngantos teknik sanesipun, ilmu bela dhiri menika dipunsinaoni kanthi temen lan para pendheta ndherek ngrembakaken ilmu bela dhiri menika.[2] Salajengipun ing taun 1921 salah satunggalipun warga Okinawa ingkang asmanipun Gichin Funakoshi nepangaken ilmu bela dhiri saking TOTE menika ing Jepang, lajeng naminipun dipungantos dados nami karate, manut kaliyan aksen Jepang wonten ing cara maosipun huruf Kanji.[2] Awit ing wekdal menika karate ngrembaka ing Jepang.[2]
Sumangga dipunpirsani
Cathetan suku
Artikel iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |