Wahhabisme
|
Wahhabisme inggih punika obahan kaagamaan[1] atau cabang[2] saking agami Islam. Gerakan punika dipunsebaraken déning teolog Muslim abad angka 18 (Muhammad bin Abdul Wahhab) saking Najd, Arab Saudi, ingkang mbudidaya ngresiki "jiwa" Islam saking "angka boten murnian". Wahhabisme punika dados wujud dominan Islam ing Arab Saudi.[3]
Wahhabi sampun nyebaraken prabawa dhateng donyaning Muslim kanthi cara paring panyurung dana saking masjid Saudi, sekolah lan program sosial. Doktrin utami Wahhabi inggih punika Tauhid, Keesaan Allah.[4] Ibn Abd-al-Wahhab dipunprabawai seratan-seratan karya Ibnu Taimiyah lan nakenaken interpretasi klasik Islam, ngekeni lan ngandhelaken Alquran lan Kadis.[4]
Wahhabi boten sarujuk kaliyan raos "kemerosotan moral ingkang dipunraosaken lan kelemahan pulitik" ing Ujung Arab lan ngutuk menapa ingkang dipunanggep minangka penyembahan berhala, kultus populèr tiyang-tiyang kudus, lan kuil lan tindakan dhateng kuburan.[4]
Tetembungan "Wahabi" lan "Salafi" (sarta tiyang-tiyang ahli hadist) asring dipunangge gegantosan, nanging Wahabi ugi sampun dipunsebat minangka "orientasi tartemtu wonten ing Salafisme",[2] sapérangan orientasi nganggep ultra-konservatif lan sesat.[5][6]
Cathetan suku[besut | besut sumber]
- ↑ "Wahhābī". Encyclopaedia Britannica Online. Dibukak ing 2010-12-12.
- ↑ a b "Wahhabi". GlobalSecurity.org. 2005-04-27. Diarsip saka asliné ing 2005-05-07. Dibukak ing 2008-05-10.
- ↑ Glasse, Cyril, The New Encyclopedia of Islam, Rowan & Littlefield, (2001), pp.469-472
- ↑ a b c Esposito 2003, kc. 333
- ↑ Washington Post, For Conservative Muslims, Goal of Isolation a Challenge
- ↑ John L. Esposito, What Everyone Needs to Know About Islam, p.50