Salat jamaah

Salat jamaah tegesé aktivitas salat kang dilakoni kanthi bebarengan. Salat iki dilakoni bebarengan déning paling sethithik wong loro lan salah siji dadi imam (pemimpin) lan kang liyané dadi makmum.

Landhesan Hukum[besut | besut sumber]

Ing ngisor iki landhesan hukum kang ana ing sajeroning Al Qur'an utawa Hadits ngenani salat jama'ah:

Sajeroning Al Qur'an Allah maringi firman: "Lan yèn kowé ana ing kaanan bebarengan karo wong-wong iku banjur kowé arep ngayahi salat bebarengan, mula segolongan saka wong-wong iku ngadeg (salat) bareng kowé lan nyangklong senjata,..." (QS. 4:102).
Rasulullah SAW ngendika: "Karana Dzat kang jiwaku nana ing astanÉ, bener aku duwé maksud arep ngongkon wong-wong ngumpulaké kayu bakar, banjur ngongkon salah siji ngumandhangaké adan, banjur ngongkon salah siji dadi imam tumrap wong akèh. Mula aku bakal nekani wong-wong kang ora mèlu jama'ah, banjur tak obong omah-omahé." (HR. Bukhari lan Muslim saka Abu Hurairah RA).
Saka Ibnu Abbas RA ngendika: "Aku ngineping dalemé bibiku Maimunah (istri Rasulullah SAW). Nabi SAW tangi kanggo salat wengi mula aku tangi kanggo salat bebarengan panjenengané. Aku ngadeg ing sisih kiwané lan dicekel sirahku lan digèsèr posisiku menyang sisih tengen panjenengané." (HR. Jama'ah, hadits shahih).

Kautaman[besut | besut sumber]

Rujukan[besut | besut sumber]