Djamil Soeherman
| Djamil Suherman | |
|---|---|
| Lair | Djamiil Soeherman Nitisoesastro April 24, 1924 Sidoarjo, East Java, Indonesia |
| Pati | November 30, 1985 Bandung |
| Jeneng liya | Djamil Soeherman, Jamil Suherman, DS |
| Pakaryan | journalist, poet |
| Notable credit(s) | see main body of article |
| Bojo | Kentjana Wilis |
Djamil Suherman utawi ingkang asring kaserat Djamil Soehermanmiyos ing Surabaya mliginipun ing Sidoarjo, Jawa Wétan, Indonésia ing tanggal 24 April 1924 saha tilar dunya ing Bandung, Jawa Kulon ing tanggal 30 Novèmber 1985 inggih punika salah satunggaling sastrawan Indonésia ingkang aktip ndamel karya-karyanipun ingkang wujud artikel saha puisi.[1] Piyambakipun minangka jurnalis saha penggurit. Namanipun ugi kaserat kanthi seratan Djamil Soeherman, Jamil Suherman, utawi DS (de-es). Karya-karyanipun ingkang wujud puisi utawi geguritan ing basa Jawi kathah ingkang nedahaken gambaran sosial ingkang kadadosan ing sakitering masarakat Indonésia saha ngewrat babagan tema religius utawi babagan agami saha kathah ingkang kénging pangaribawa saking sekolah tradhisional Islam utawi ingkang asring dipunsebat pesantren ingkang dados dhasaring pagesanganipun nalika piyambakipun taksih sugeng. Ing pungkasaning gesanganipun, piyambakipun inggih minangka reporter saha editor ing percetakan majalah ‘’Gematel’’. Djamil Soeherman inggih misuwur minangka penggurit Indonesia saha sastrawan Indonesia.
Biografinipun[besut | besut sumber]
Djamil Soeherman sasampunipun rampung saking SMA ing kitha lairipun ing taun 1950 lajeng nerasaken sekolahipun wonten ing AAN (Akademisi Administrasi Nagara) ing kitha Bandhung. Lajeng ing yuswa 16 taun sampun dados buruh pabrik ing Surabaya, déné ing yuswa 23 taun sampun dados Sersan Mayor I TNI Brigade 3 Divisi VI Kediri. Djamil Soeherman ugi sampun naté dados guru agamai Islam saha ndhobel dados guru sekolah dhasar ing Surabaya ing taun 1950. Piyambakipun ugi naté makarya wonten ing PN Postel (PTT), ngasuh lembaran kesusastraan kanak-kanak ing ’’Minggu Ria’’ Palembang, saha makarya ing PN Postel Bandhung. Djamil Soeherman inggih kalebet sastrawan Indonésia ingkang aktip nyerat puisi, cariyos cekak, saha novèl, ugi asring nyerat ing babagan drama saha radio. Seratanipun sampun kapacak wonten ing kathah koran saha majalah, kados ta: Sastra, Horison, Budaya, Kisah, Indonesia, ”Gelanggang” dalam Siasat, Mimbar Indonesia, Merdek, Seriosa, Pena, Drama, Langkah Baru dan Tifa. Piyambakipun ugi sampun naté dados redaktur kabudayan ing Mingguan Kulawarga, ing Palembang.
Karya-karyanipun[besut | besut sumber]
Karya-karyanipun ingkang wujud puisi, novèl saha carita pendek (cerkak) ing antawisipun inggih kados makaten:
- Muara (sareng kaliyan Kaswanda Saleh, (1958)
- Manifestasi (1963)
- Perjalanan ke Akhirat [2] (1963; memenangkan hadian}}h kedua Majalah Sastra 1962)
- Umi Kulsum (1983)
- Nafiri [1] (1983)
- Pejuang-pejuang Kali Pepe (1984)
- Sarip Tambakoso (1985)
- Sakerah (1985).
Cathetan suku[besut | besut sumber]
- ↑ a b [1] Archived 2016-03-05 at the Wayback Machine. BIODATA SASTRAWAN INDONESIA 1900-1949 (dipunundhuh tanggal 20 Januari 2013)
- ↑ catalogue.nla.gov.au article on Djamil Suherman (dipunundhuh tanggal 20 Januari 2013)
 | Artikel biografi Indonésia iki minangka artikel rintisan. Kowé bisa ngéwangi Wikipédia ngembangaké. |